Asi Kız Şiiri - Muhittin Laçin

ASİ KIZ

Baharın renkleriyle gelirsin umuyordum
Akşamın alaca karanlığında
Acı poyrazla döndün
Gelen sanki sen sen değildin sen
Söyle söyle o güzel gülüşlerini kim
kim çaldı senden
Güneşim olurdu emsalsiz tebessümlerin
Sen gülünce ay doğardı gönlüme
Gözlerin gözlerin ıssız gecelerimde
Gökyüzünde parlayan yıldızlarımdı benim

Biliyor musun dokunur koklarb
belki seversin diye beni
Bir çiçek olmak istiyordum pencerende
Dudaklarında fısıldayan bi cümle bir damla sevgi için
Yanaklarında ki hareye bakıp
Bir nefes kalp atışlarını duymayı
Gözlerine daha yakınken
Seni seyretmeyi ellerinde

Eyvah eyvah
Meğer dönmüyormuş su taşıdığım değirmen
Boşa kürek çekmişim onca yıl
Karşılığıysa nasırlanmış ellerim
kırık dökük bir gönül
Sen sen yakınımda ki sevinç kaynağım
Uzağımda ki hasretim hüznümdün
Nefes aldığım dün beklediğim bu gündün
Yönümü çevirme ne olur
Bırak özgür kalsın istikametim
İnan düşüncem sade fikrim asude
Geride bir zerre bırak bırak ki
Fukara gönlüm kalmasın yetim

Ne yapalım taşlar oynadı yerinden bir kere
Yıkılmaya mahkûm artık
Renkleri solmuş bu mahzun konak
Dün Senin için yarınlarım vardı içimde
Bu günse bana düşen
İnzivaya çekilip susup oturmak düştü
Anladım anladım ataşı değilmişim ben
Yanan ocağın
Şimdi değneğiyle baş başa kalmış Şaşkın Çaresiz
Sürüsünü kaybetmiş çoban gibiyim
Kurda kuşa yem olmuş serserisiyim ıssız dağların
Duygularım hurda yığını gibi şimdi
Olsun olsun
Güle güle güle güle asi kız
Canın sağ olsun canın sağ olsun

Muhittin laçin