Adımı unut! elimi, tenimi.
sesin değdiğinde ölüm soğukluğu titreyen sesimi!
cevabını bulamadığım sorularda boğuldu hüznüm,
artık öfkem de terketti beni,
çıplak ayaklarını yaşadığı viranenin
ıslak zeminine basan
mavi düşlü çocuğun umuduna karıştı.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
