Asi dünya
Bu gün aydınlığın içinde karanlıktayım ben.
Hayal olmuşum yok olmuşum,ezseniz öldürseniz;
Ne fayda,ne faydam var size.
Yorgun düştü bedenim isyan eder beynime.
Yoruldu gözlerim güleyim der ağlamak yerine.
Ben bir yalnız kadın sendromu yaşıyorum bedenimde.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Ben değil bana hayatı zehir edenler utansın.
Ekmegime göz dikenler.
İnsanlığa degil madeye önem verenler.
Güçsüzü ezmeye çalışanlar.
Yaşama olgumu elimden alanlar utansın
Sen asi dünya sen utan bana bunca acıyı yaşatın..
UTANSIN BE KARDEŞ UTANSIN.KALEMİNİZE SAYGILAR.
Karanlık olan Dünya bizlerin bakışlarıyla aydınlanır. Biz ne kadar ışıkla bakarsak o kadar aydınlanır. O zindan edenler şimdi utanmasalar da bir gün utanırlar. Ezmeye çalışanlar bir gün ezilirler fakat o yükün altın dan asla kalkamazlar. Ekmeğe göz dikenler bir gün bir dilim ekmeğe muhtaç kalırlar fakat o ekmeği alınan onlara bir dilim ekmek değil ziyafet sunarlar. Mısralarınızı tebrik ederim fakat isyan değil şükür gerektir bizlere vesselam. Abdülkadir Kalay
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta