Asi Ayşe Şiirleri - Şair Asi Ayşe

Ağlamak mı oda neymiş? ......
Ben seni beklerken
Gözlerimde yaşlar kurudu
Ayrılıkta neymiş? .......
Yokluğunda vedalar sarmıştı
Dört bir yanımı

Aşkım öbür yarım nerdesın
Güneşim ayım yıldızım nerdesin
Gecem gün oldu yürüyen ayaklar buz oldu nerdesin
Her gün batımında burkulur yüreğim tükenir nefesim nerdesin
Özledim öbür yarım nerdesin
Aşkım sildim diyorsun şirinde neyi sildin

Şimdi yoldayım
Gün batımına doğru yol alıyorum
Yanımda hayallerim
Biliyorum ki bir gün sana gelsen*
Bu yol beni sana getirecek
Aşkım sen güneşin batığı yerdesin

Rabbini seversen son defa deme bir daha
Sonlardır beni benden alan! ! ! aklımı çöllere salan
Son defa deme çıkmaz aklımdan o gidişin
Solar ruhumun güneşi kararır bu bahtım
Karanlık gecelerde kaybolmuş beden seni ararken? ? *
Hayaletin oldum gün batışında kızıl bulutlarla karıştım

Yalancısın sofranda ekmek gibi
Çaydanlıkta çayın gibi
Karşımdaki resmin gibi yalancısın
Hiç mi utanmadın hiç mi acımadın
Bu garip kulun Küçük dünyasını heder etmeye
Ne sanmıştın oyun mu sandın unutulurumu sandın

Ben ağlarım yârim bakmaz gözüme
Satir. Satir çizgi oldu yüzümde
İnanmıyor artık tek bir sözüme
Ben ağlarım o yar benim kime ne

Olmuyor İşte Başaramadım

Olmuyor işte olmuyor ne yaptıysam
Nereye gittiysem olmuyor işte
Şehir değiştirdim denizler geçtim
Yokmuşsun gibi davrandım olmuyor

Sen hiç gördün mü?
Bir meleğin çöp kovasının yanındaki ekmek kırıntılarını topladığını
Sen hiç gördün mü?
Zengin bir kişinin kalbindeki günah lekelerini pudrayla kapadığını
Sen hiç gördün mü?
Oruçlu bir fakiri iftar çadırına kadar gidip utandığından içeri girmeden aç halde evinin yolunu tutanı..

Seni aradım seni sordum Beyaz sayfalara
Sustum işte hiç bir şey yokmuş gibi sustum
Acı verse de yaşamam bir yabancı gibi
Kapımın önünden geçerken ben yokmuşum gibi davransan da sana sözüm yok ben kendime küstüm
Her yabancı yüzde seni aradım bazılarını sana benzetim sonra eydim başımı gözlerim ağlasa da kelimeleri hapsettim yüreğime ve sustum
Her selam verişinde selamını alırken dilimde zehir zemberek sözler gelsede sana demedim kırmadım hep içime atım o kahrolası kalbime akıttım ve sustum

Seni ararken kendimi unuttum
Öyle çok özledim ki gençliğimi
Maziye bakarken içim eridi
Şimdi ne saç kalmış nede diş
Yüzümdeki çizgiler meydan okuyor bana
Hani nerde gençliğin der gibi