Kaç kere kırmak istedim.
Elimdeki şu kalemi.
Dur dedi yine ellerim,
Bastırıverdi öfkemi.
Aklım izanı yitirdi,
İsyanı oldu fikrimin.
Haramiler şehre indi,
Dermanı oldu derdimin.
Gelen vurdu, giden vurdu.
Ağıt, öfke kaldı bana.
Yeter artık kalp yoruldu,
Baş eğdik yalan dolana.
Kalk ayağa canlan biraz.
Yerde süründüğün yetti,
İster oku, istersen yaz,
Zulüm sıfırı tüketti.
Birer birer açıldı yol,
Maymun gözlerini açtı,
Dirense de son karakol,
Aşı her yana ulaştı.
DOSTOZAN/19.03.2004-K.MARAŞ
Mehmet Hanifi SarıyıldızKayıt Tarihi : 24.10.2014 08:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin DOSTOZAN Mehmet Hanifi Sarıyıldız Hayatı ve Şiirleri adlı eserinden alınmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!