Asi Şiiri - Sema Yontar

yürüyerek iniyor damarlarıma
soğuk bir akşamın kanlı rüzgarları...
ağzımın içinde tinerle incelttiğim özürler
yaşam, yalan, yanlış, yanılgı
kayıp adreslerde kaybolan dört nala atlı
kaldırıp yerden gözlerine dokunuyorum yüreğinin.

ben o adreslerde kayboldum önceleri
karlı bir pazar gecesiydi, yollar kapalı
biraz gazete ve tutuşturmalık birkaç çıra
yalnız bir köşe başıydı
kimseler görmedi yandığımı
zaman; onulmaz en büyük yara.

hiçbir şey avutmuyor beni
şaraba yatırdığım çocukluğum,
anosonla yıkadığım gülüşüm
mendil içinde sakladığım birkaç badem şekeri
o günler de güzeldi, şimdiyse hiç değil

acımasızca bir pencereye çizdim resmini
biraz buhar biraz yağmura karışıp gitmen için
acıdık, tükendik, yaşadık, yittik
göz içinde oda, oda içinde göz..
güzeldik, aşıktık, bittik.

demir parmaklıklarıma ağaç dalları giriyor
küskün ve kızgın bir kışa giriyor gençliğim
kaldırıp yerden gözlerini öpüyorum yüreğinin.

yüreğin, ruhumun içinde
asi bir nehir.

Şubat/2012