Asi Şiiri - Emre Ekinci

Asi dallarını budadı bahçıvan,
bahçedeki masum çiçeklerin!
Sordum 'nedendir? ' diye...
'Arsız büyürler beyim! ' dedi..

Yeşerdikçe budanan bir dal bildim ruhumu..
Sustum ve izledim katli mi...

Yere düşerken keskin bir sızıyla,
gülümsedim sağlam köklerime..

Dedim, BEKLE..!

Yağmur seni okşayacak..!
Ve güneş gülümseyecek,
kara bulutların ardından yine...

Sonra bir filiz vereceksin,
Asi ve büyük bir inatla..!

Şimdilik Elveda...