Asi Şiiri - Makbule Karaman

Biz yoktuk zaten
Taa başından beri.
Bir sen vardın
Başına buyruk
Asi…
Bir de ben varım
Senden arta kalan.

Uzanıp uzanıp
Boş dönerdi ellerim.
Dolup dolup taşsam da
Bir damla alamazı yüreğin.

Aslında biz yoktuk
Sadece sen vardın
Kendine dönük
Ayna misali;
Bir de ben
O aynada çerçeve olmaya çalışan…
Kırıldık bak işte,
Darmadağınık cam parçaların
Batsa da yüreğime her an
Artık biliyorum
Bir ben varım bu dünyada
Bir de senden arta kalan…