Ashabı Kehf yedi uyurlar Şiiri - Yusuf Tuna

Roma İmparatoru Dokyanus sarayında,
Çalışan altı tane yardımcısı var idi.
Yemliha,Mekselina,Mislina'nın yanında,
Mernuş,Debernuş,Şazenuş'tu bunların adı.

Gölgesinde yaşayamayız dediler haçın,
Zalim olduktan sonra ne hükmü vardı tacın.
Kralın gazabından kaçıp kurtulmak için,
Yemliha diğer arkadaşlarını topladı.

Yemliha bu sarayda olan işini bitirdi,
Altı arkadaş yanlarında erzak getirdi.
Çoban Kefeştetayyuş'u da alıp götürdü,
Yanında bir de köpek ile dağa sakladı.

Onlar krala yakalanır ise yandılar,
Yüce Allah'a sığınıp adını andılar.
Hepsi bir kaçıp bir mağaraya saklandılar,
Gelen giden var mı diye etrafı yokladı.

Krallar öldü aradan geçti hayli zaman,
Orada ülkeye kral oldu bir müslüman.
Allah'ın hikmeti ile bu yedi eleman,
Mağarada üçyüz sene uyuyup bekledi.

Uykudan uyanıp Besmele ile kalktılar,
Mağaraya ısınmak için ateş yaktılar.
Mekselina ile birbirlerine baktılar,
Acıktık bir yemek bulalım diye ekledi.

Yemliha pazara gidip yiyecek aldırdı,
Tüccar küfesine yiyecekleri doldurdu.
Adını soran satıcı krala bildirdi,
Yemliha'nın sırtına yiyeceği yükledi.

Yusuf mağarada yaşamak gerçekten zordu,
Ashab-ı Kehf'in yanında bir de Kıtmir vardı.
Kral gelip onları mağaradan çıkardı,
Müslüman kral yedisini öpüp kokladı.