Ashabı Kehf Şiiri - Zekeriya Gedik

Kuran’da bahsi geçen
Ashabı Kehf kıssası
Tevhit ehli bir gurup
İsevi Müslüman’ın
Başlarından geçmişti
İmparator Dekyanus
Dinden dönsünler diye
Tevhit ehli geçleri
Huzuruna çağırmış
Tevhit ehli o gençler
İşkenceye uğramış
Birçoğu öldürülmüş
İmparator Efes’te
Bir tapınak yaptırmış
İçine putlar koymuş
Kurban kesin emretmiş
İsevi Müslümanlar
Buna karşı çıkmışlar
Hakk’a dua etmişler
Hükümdar yakınları
Durumu fark edince
Hükümdara duyurmuş
Tevhit ehli çağrılmış
Onlar tehdit edilmiş
Putlara iman denmiş
Onlar da şöyle demiş:
‘Allah göklerin, yerin
Rabbidir başkasına
Bizler iman etmeyiz
Bunu yaparsak eğer
Haddi aşmış oluruz
Diyerek ayrılmışlar
Şehrin çok yakınında
Dağda bir mağaraya
Giderek sığınmışlar
Yolda çoban köpeği
Kıt mir bile katılmış

Gençler ibadet ile
Günlerini geçirmiş
Her bir sıra ile
Şehre inip oradan
Yiyecekler getirmiş
Bunu duyan Dekyanus
Hemen oraya gelmiş
Mağaradan korkunca
İçine girememiş
Mağaranın önünü
Bir duvarla çevirmiş
Tevhit ehli o geçler
Allah’a dua etmiş
Yüce Allah onlara
Derin bir uyku vermiş
Üç yüz yıl uyumuşlar
Dinlerini gizleyen
Petrus ile Runas
İşte bu hikâyeyi
Kurşun levha üstüne
Yazıp oraya koymuş
Tizisus başa geçmiş
Bu hükümdar salikmiş
Mucizevî halleri
Dirilmek hak diyerek
Sapıklık karşısına
Delil diye kullanmış
Zulüm sona erince
Mağaranın girişi
Açılınca görülmüş
Uykudan kalkanlar da
Bir gece kaldık demiş
Bu hisse kapılmışlar
Bunlar yedi kişidir:
Yemliha, Makselina
Mislina ile Mernuş
Debernuş, Sazenüş ve
Kefeştetayuş bilin
Ölüm var dirime hak
Bunlara iman edin!