Damdan düşen bilir can acısını
Vergiden düşenler bilemez beyim.
Ekmek endişesi, borç kaygısını
Öyle bir kalemde silemez beyim.
Benzemez siz gibi göbek atmışa
Hanesi bulanır yedi yetmişe
Öyle bir döner ki katır tepmişe
Kahkahalar atıp gülemez beyim.
Sağlayamaz ise geçim şartını
Ekmeği bayat yer, suyun sertini…
Siz hiç tattınız mı geçim derdini?
Yoksula ay sonu gelemez beyim.
Mutlu bir azınlık tuzun kurusu
Onlara kul köle olsun gerisi
Asgari vicdana sahip birisi
Böyle bir kötülük dilemez beyim.
Kağan’ın sözü hot; affet, bağışla
Mevzunun özü şu, başka deyişle
İnsan bu hâldeyken şunca maaşla
Sürünür sürünür, ölemez beyim.
Kayıt Tarihi : 21.12.2024 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!