yol bitene kadar yoldadır yolcu.
beyaz ve duru başlanan yolda
ilerledikçe toza bulanır.
leke ve çizik,
yara berelerden tanınmaz bir haldedir.
daha da bir yol görünür yolcuya.
ufuk ordadır çünkü ve
yeri gelir yürüyerek
olmadı sürünerek
ufuğuna doğru
ufak ufak yol almak zorundadır.
yol bazen kimine stabil
kimine asfalt
ve kimine patikadır.
dikkat noktası şu
stabil yolda ralli yapanın tozu pasağı
lekesi yarası da ona göre olacaktır.
asfaltta eşşek süren ise
ıslık çalmayı bilmiyorsa bir de
vay haline...
yani dostlar
öyle ya da böyle bir yaşam var
ve üstelik yarası beresi az
çok az bu yaşamda yol alanlarda.
yaralarını.ükünü ona buna gösteren çocuk gibi
teşhir edenlerin kaybettiği zamana
ve enerjiye değmez diyeyim.
yolunuza düşün ve
keyif almaya bakın
Kayıt Tarihi : 30.3.2010 17:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mailis Nalars](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/30/asfaltta-essek-surmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!