Asfalt çıldırmış gibiydi
Otomobiller geçiyordu asfalttan
Yeni
Eski
Kirli
Ve temiz otomobiller…
Bir çocuk bekliyordu kenarda
Işıkların tam dibinde
Bir elinde bez, diğerinde su vardı
Kırmızı ışığı bekliyordu çocuk
Birden yanıyordu kırmızı ışık
Araçlar öfkeyle frenliyordu
Asfalt ıkındıkça ıkınıyordu
Çocuk, işte bu anı bekliyordu
Evet! Yanıyordu kırmızı ışık
Hızla ortaya atıldı
İşte kirli bir cam bulmuştu
Silmeye başladı var gücüyle
Cam kocamandı
Yukarılara erişemiyordu
Kolları neden büyümüyordu ki
Veya bu koca camları neden takıyorlardı ki
Bu koca koca araçlara
Ürkekçe içeriye baktı
Camın ardında yine öfkeli biri vardı
Ve dudakları sinirlice kıpırdıyordu
Bu yüzlere alışkındı, ama
Her seferinde nedense korkuyordu
Nihayet bitirmişti işini
Mutluydu bu kez
Sevinçle şoförün yanına sokulmuştu
O esnada yeşil yanmıştı
Görmemişti
Ve otomobil hızla uzaklaşmıştı
Ağlamak bile istemiyordu
İçi kan doluydu sanki
Ağlasa ölecekti sanki
Ağlamadı
Gülmedi de
Asfalt çıldırmış gibiydi
Otomobiller geçiyordu asfalttan
Yeni
Eski
Kirli
Ve temiz otomobiller…
Kayıt Tarihi : 23.1.2009 20:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)