Uzaklardan keskin bir koku gibi,
Ağladığın şu gece genzini yakıyorsa!
Karanlıkta duyduğun her fısıltı,
Gırtlağından çıkan hırıltı misali,
Ölümün soğuk ıslığında geliyorsa…
Korkunç uğultular kulağını çınlatıyor,
O bunaldığın seslerden kaçacak,
İrileşen gözlerinden kaybolacak,
Sığınacağın duvar dipleri de yoksa…
İçindeki acıyan çocuğun avuçlarından,
Kan içiyorsa o gülüşlerin.
Sıcak asfaltta yiyorsa!
Senin dost bildiklerin…
Yapacak tek bir şeyin kalır;
Şimdi zipraksa içme zamanındır.
Kayıt Tarihi : 4.9.2015 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Cerit](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/04/asfalt-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!