“Hani belki aklına gelirsem,
Bir seher vaktinin yalnızlığında,”
Okuyunca bir Asena yürekli’nin satırlarını
Fısldadım kendi kendime
Fena yakmışlar seni bacım...
Yine de şükretmelisin, sevebilmiş olmana
Ve içinde bir sızısı var yarım kalmış bir aşkın
Akşamların hüznü... Gecenin dilsiz heceleri
Ve sevebilmek en insani ihtiyacın...
..
Ne zaman efkâr ile yaslanılmış bir duvar görsem
Yada buruşturulup atılmış bir kâğıt
Anlarım hiç okumasam da
Kalem tutlmuş, yazılamamış bir ağıt
Her şeye rağmen sevebilmek güzel şey bacım
İnsansan, hiç sevilmesen de
Kendine dahi itiraf edemesende
Sevebilmek ve sevmek olmazsa olmaz ihtiyacın
Ki... Yılgın Yağmur abin mutluluklar diler bütün
Sevebilen yüreklere mahsun gönüllere
Ben ce iyi insan olabilmenin şartı
Tanrı’yı vatanı, bayrağı bir de yaratılmışların tamamını
Yaratan dan ötürü seveceksin
İnsansan sevebilmek en zaruri ihtiyacın
....
Aşiyansız, 17.06.20 - 23.43 Y.Y.
Kayıt Tarihi : 18.6.2020 02:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!