Aselya / Unutulacak Kadar Ölmekle Gel

Ne olur dönsem on yaşıma
Düne ırgat olmayacak kadar vurdumduymaz
Yarını dert etmeyecek kadar kumarbaz olsam
Neşeyle yaşadığım hayattan
Bir hiç gibi,
İlyiç gibi gitmek olmaz.

Gülüşünü tüfeğe koyduğunu
Hatırlarım
Gecenin sesine âşık olduğumu
Gökyüzünde yıldızlara bakarken
Fark ettiğim baykuşu
Köpekleri kovalarken
Ürperdiğim anı
Hatırlarım insan olduğumu
Geçen zamanı.

Kalmak istemem mürekkebin ruhunda
Yok olma arzusu vardır içimde
Unutulacak kadar ölmekle gel Aselya
İnsan olmak budur belki de
Ne insana ne yarına sözüm yoktur.
Ya bir varlık vardır
Ya yokluk bile yoktur.

Ne varla varsın ne yokla yoksun
Unutulacak kadar ölmekle gel
Aselya, olacak olsun.