Nasıl gidiyor bütün kurumuş çiçeklerin kokusuz hisleri içinde rüzgarın esmesi?
Kalmış koca dertlerin, taş duvarlar kadar ağır olması?
Siyaha çalan gözlerinden, haki rengine dönmelerin?
Kutuya benziyor benim çürümüş duygularım, kapalı bir ortamda yürüyorum.
Gözlerim hadsiz cahilce sözlerde, kilit taşlarında matematik dersinde öğrenci.
Kendi adıma yakıyorum mesafeleri.
Bilgilerin çıktığı kapı, gözlerin. gözlerin diyorum bütün şiirleri yakmaya müsiat.
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta