Yola, işe, mektebe, kışlaya
Pastaneye, postaneye, bankaya
Hastaneye, dağa, kıra, bahçeye
Korkmadan gitmektir asayiş
Yapılan her hizmet güzeldir
Çakılan her çivi mukaddes
Yollar, köprüler, hava meydanları
Marmaraylar, duble yollar, trenler
Hiçkimsenin hiçbir sözü
Olamaz bunlara ama
Kenan Evren'den önce üniversitelerde
Azınlık ırkçılığına ve kömünizme
Aşermiş anarşist, katil ve öncüler
Ülkücülere.. yok anlamında
"Faşistlere a. yok"
Demeyi öğrettiler ve öğretlediler kızlara
Bizim kendi kızlarımıza
Biz sosyalistiz ayaklarından
Onlar da yedi
Aralarında kan bağı, din bağı olan
Anadolu kızları bu dümenle
Anadolu çocuklarına haram edildi
Çünkü devrimci kanat hayata
Çift maaşla devam etmeliydi
Ülkücülere yok diye başlayan
Bu melun süreç
Daha sonraları onları
Memleketteki her yerden ve her şeyden
Yok etme sınırına vardı
Ermeni gizli diasporası ve Kürtçü komünizm
Devletle yaptığı savaşın birikimiyle
Yeni bir karar verdi, tehcirden sonra
Türk olmayan bütün ırk, din
Mezhep ve meşrep ile ittifak
Araya Kürt, yezidi, kıpti, rum, ermeni
Süryani aklına ne geliyorsa o
Yedeklerinde de Amerika ve Avrupa
Yani roma vardı
"Faşistlere.m yok! " diye başlayan
Açık ve net slogan
Bir üdürgü gibi
Hiçbir engel tanımayarak
Genişleyerek ilerliyordu
Okuyan çocukları
Odtülere, siyasallara, hukuklara
Sokmadılar
Açılımı ne bunun
Size valilik, kaymakamlık
Hakimlik, savcılık yok
Ecevit hükumeti zamanında
Sağcı öğretmenlere
Dosyaları geldi bakanlıktan
Böyle bir öğretmen, var görünmüyor
Kayıtlarda diye
Beş senedir vazife yapıp
Çatır çatır maaş alan öğretmenleri
Yok saydılar, ılımlıları bile
Sanayilerde dik duran
Çırak, kalfa ve ustaları
Sığdırmadılar
Al sana, bu defa ne yok
Sanat yok, geçim yok, dirlik yok
Kendileri istedikleri yerden
İstedikleri yükü alırlar
Sana yerel onaylar lazımdı
Fırat'ın doğusunda
Şimdi çok berilere geldi bu dümen
Al sana bu defa ne yok
Yollardan sana para yok
Yok bahasına sat gitsin artık, kamyonları, tırları
Uzman olan çocuklara
Devlet şu kadar para veriyor
Diyorlardı doğuda
S..tirib.ktan evleri
600 liraya verdiler
Zavallı çocuklarımıza oraların sakinleri
Ta o zamanlar
Olsun yeter ki
Kaparlar
Bir de inşaat sektörü var
Bu memleketin
Nice apartman inşaatının
İçine girer, çöreklenir bunlar
Kebapları öğleye doğru hemen gelir
Çaylar demlenir
Ne avaşini, ne zapı, ne kandili
Zelzele olsa bırakmazlar inşaatı
Öğleye kadar
Kebaplar yenir, çaylar içilir
Yevmiye tamam
Basar giderler sonradan
Motorsikletlere binip
Yağmur yağıyordu diye
Sözünü ettikleri yağmur
Sabah da yağıyordu oysa
Adamlar biliyor bu işi
Oysa bizim çocuklarımız olsa
Hava yağışlı deyip ense yaparlar
Ne yevmiye, ne kebap
Sen bir gör öbür adamları
Yezidi, kıpti, ermeni
Bir dünya menfaati olsun yeter ki
Vallahi havada kaparlar
Mayıs 2015
Kayıt Tarihi : 9.6.2015 12:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülhan Özkara](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/09/asayisin-temini-nedir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!