Asansör Muhabbetleri Şiiri - Uğur Sakallı

Sevgilinleyken;
Gözlerin dudaklarına dikilir önce
Türlü türlü hınzırlıklar geçer aklından.
''Yapsam ne olur yapmasam ne kaybederim''
Diye düşünürsün sonra,
Yüzünde sinsi bir tebessüm belirir
Saramadan belini çoktan varırsın o kata.

Babanlayken;
Ellerin hep öndedir saygıdan ötürü,
Sonra kalın bir ses ve zor bir soru.
Adamlığına yönelik.
''Büyüyünce ne olacaksın? '' der o kalınca ses
Afallarsın bu soru karşısında
Kıvrak olduğunu sanan bir zeka
Ve titrek bir ses
''Doktor'' baba.

Annenleyken;
Rahatsındır çoğu zaman,
Açılacak ilk konu çocukluğundan.
Hiç büyümedin aslında o kadın için,
Hala körpecik kundakta bir bebesin.
Sonra büyüdüğünü gösteresin gelir
Parmağına ıslık çalmayı öğretirsin.

Dostunlayken;
Günün yorgunluğu içinde,
Akşama hasret bir cümle kurulur.
''Akşam olsa da denize insek kardeşim''
İkinizinde yüzünde iştahlı bir gülümseme,
Eller omuza varır,iki dudak tek kelime
''Demlenelim''

Düşmanınlayken;
Gözlerde bir volkan,patladı patlaycak...
Delikanlıca sıkılır yumruklar.
Sessizlik bile keser sesini,o cehennem bakışlardan.
Ufaktan yavaşlar demirden oda,
Eller bele varmadan.

Yabancıylayken;
İlk defa adını bilmediğin birini gösteriyor,
Birden bire gurbet olur kırk yıllık ayna.
Patavatsızsan ve birde güzelse,
Baştan aşağı süzmeler başlar.
Gözler konaklama yerini bulmuştur çoktan...
Ulaşılmaz bir hayal olur sonra,
O kadın o gözler o kalça.

Ve Kendinleyken;
Bir sigara yakasın gelir önce
Delilik ya bir bakarsın elin cebinde
Dudaklarının arasını esir almışken nikotin
''Ya bitmezse'' diye olgun bir düşünce.
Kendinden beklemediğin cümleler dökülür avuçlarına
Küçük bir mırıldanma,
''Toprağa sarılarak giderdim sana hasretimi,
Toprak anlamadı altına aldı beni''
Kendinden şaşkın bir çift göz
Kapı açılır ve dışardasın,
Aynı kişi Aynı kafa Aynı öz...