asansör,
yukarı çıkardı
emek ve umut dolu...
emek kutsaldı
umut yarındı
her yürek onla doluydu...
asansör,
aşağıya inerdi
ter ve sevgi dolu...
ter kutsaldı
sevgi yarındı
her yürek onla doluydu...
asansör,
Mecidiyeköy'de
ne indi ne de çıktı
olduğu gibi
yere çakıldı
on can dününde
kapitalist denen de
insanlıktan sınıfta kaldı..
Fikret Turhan-Yalova,
08.09.2014
Kayıt Tarihi : 8.9.2014 10:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!