Fezaya ulaşan gökdeleni yapsa bir mimar
Geri kalan ömrümü içinde geçirsem
Çıkmasam dışarıya hiç çıkmasam
Düğmesine bassam asansörünün
Gökleri dele dele yükselsem arzın üzerine
Beni üzen beni hor gören bu sersem dünyayı
Ayaklarımın altına koysam.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta