1980’de öğretmendim garip halimce,
Güzel hayaller kurmuştun kendimce,
Nedense sırrını çözemedim gönlümce,
Aşamadım, Kara Baba Dağı seni…
Sabahta Eğnir Köyü’nden yola çıktım,
Sessizce çağlayarak akan çaya baktım,
Kederler içinde yalnız başıma kaldım,
Aşamadım, Kara Baba Dağı seni…
Kara kışın; zorlu geçen, şubat ayında
Yolun izin belli olmaz, soğuk havanda
Belime kadar gömülü kaldım karında,
Aşamadım, Kara Baba Dağı seni…
Nice köylü bağrında dermansız düşmüş,
Umutsuzluk batağında, yaşama küsmüş
Devran dönüp durmuş, acın hep sürmüş
Aşamadım, Kara Baba Dağı seni…
Ulusoy’um; azimli yürür, azığı belinde
Yanıkça ezgilerin çoğalır sazın telinde,
Yüreğim sızılar, sert esen kaba yelinde
Aşamadım, Kara Baba Dağı seni…
Kayıt Tarihi : 1.1.2009 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!