Eski bir yalnızlık portresiymiş Aşk
Yüceltip bakışlarımı sonsuz aşklara
Saatler atıyorum denizlerde yanan ateşe
Rüzgârın yelpazesiyle ferahlatıp içimi
Kuşların gökyüzüne avuç açıyorum
Kan düşürmüş karlar üstüne hüzün
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim