Kul ölmeden ölürse, kullukta pişer
Derviş, zikir takvasıyla yollara düşer.
Öyle kullar var mı, binde bir beşer
Dünyayı arkasına atanlar gördük.
2024
Bebeğe veremediğimiz azığı, zengini köpeğe vermekte
Beşer sırtlanları yine geçmiş, dişsizse kardeşi yemekte
Önceleri, burnunu ucunu göstermekten çekinirdi ninem
Torununda değişen ne, giyimin de her tavrı namahrem.
Dün komşuya tekme atanlar niye omuzunda taşımakta
Olmayan hakkım "helal" der, borçla hayasız yaşamakta
Boynuzsuz boynuzludan, hak alacağı gün sanma uzak
Ölüm nerde, nasıl, ne zaman denmez ecel kutusu tuzak
Yine aynı riya ve ene, herkes başını mescide gömmüş
Günahlar revaçta, “başımız sağ olsun ”insanlık ölmüş.
Parayı parası olan harcar, zamanı ve vaktini herkes
Bu iki şeyin tasarrufu çok zordur, paraya pula makes.
Karanlıktan korktu klasiktir, fobiyse kaç olsa da yaşın.
Ya aydınlıktan korkan, aydınlara ne demeli arkadaşım.
2010
Hiçbir iş yapmayan da hata yapmıştır,
Zira onun hatası, hiçbir iş yapmamaktır.
Hiçbir şeyi olmayan adam kaybetmiştir,
En büyük kaybı, hiçbir şeyi olmamaktır.
Hiçbir şey yapmaz, söylemez, olmazsan.
Seni kimse, hiçbir zaman taklit edemez.
Kafan boş, miden dolu, hem aç gözlüysen
Seninle hiçbir yolcu, hiç bir yoldan gitmez.
“Başarmak, ilk varılacak son nokta değildir,
Vardığın başlangıcı, hayatın son çizgisidir.
Ama başaramayacaksan, korkaklar gibi çekil,
Verilen süre, mazeret üretmek için değildir.
İyilik iyi eylemdir, yapılan iyilik küçükte olsa.
Yavaş yürüse de, daim yürüyen alır yarışta
İki kat artar paylaşılan neşe, yarıya iner hüzün
Sevinçten ya hüzünden ağlasa, ahu gözün
Tembelliğin ifadesidir “yarın yaparım” demek.
İmkânın varsa mazeret değil, verilen emek.
2009
Ölümü göze alanda, cesaret işe yaramaz.
Dünyaya sarılanlar, sevdiğini saramaz.
Elde edilince, hayallerdeki güzellik değildir.
Leyla Mecnun, kavuşamadığından ebedidir.
Gitse özlersin, gelmeyince yolunu gözlersin.
Kavuşamayınca sevgi artar, işte efsanesin
Olmuşa“ nispet", olacağa “kısmet” de geç.
Düşmanımız kendi eserimizdir, itinayla seç.
Her savaşın ahlakı vardır, adaleti olmaz.
Kayıpsa bu savaş, her zaman kazanılmaz.
Her yer, aynı uzaklıktadır nereden baksan.
Emeksiz verilen yemek, aynı dil aynı aksan.
Yapamayacağı ne varsa, yaptırırmış kadın
“Aşkım, hayatım” da desen, kadındır adın.
2012
“Kimi tanrıca” deyip tapar, kimi üç kuruşa satar.
Kimi kadın ay, kimi güneştir, kimi kadın da star
Makyaj güzelleşmek değil, çirkinliği saklamaktır.
Hem de, doğallığı bozup da ardına saklanmaktır.
2020
Kendinde, başkasını bulmaktır aşk,
Başkasını kendinde aramak değil
Renkler, farklı zamanlarda kir tutar,
Sen hala aşkı aynı renk tonu bil.
Sevdiğini göremediği zaman insan,
Bir feryat ve bir isyan bu ne diye?
Onca dostlar, düşman olmadı mı?
Rabbimizi, görmeden sevdik diye.
Ben güzel değil, özel olanı severim.
Güzellik değil özelliktir bende yerin.
Yer döşek, gök yorgan Allah kerim.
“Olursa pak , olmazsa Hak” derim
2010
Her zenci Afrikalı, gözümde Bilal-i Habeşi.
İster Etiyopya, ister Uganda her kral Necaşi.
Güneşe bakan gölgesini görmez kara kıta da
Her biri nur aydınlığında, mazlum Hak katında
Kara keçinin sütü ak, ak gülün gölgesi kara olur
Zenciyi öpen kararmaz, verdiği ışık kalbe vurur.
Ve kırkından sonra bedeni küçük gelir insanın.
Cücenin gölgesi uzunsa, güneş ardında dağın.
Fısıltıyı, çığlıktan daha gür ve tez duymaktayız.
Dertler çoğaldıkça, imtihanı zor anlamaktayız.
2013
Sen, benden başka herkesi gör
Ben, senden başka herkese kör.
Hani çekmeyecektim, bunca acı
Tutacaktın ellerimden, yalancı.
Aradan yıllar geçti, dönmüyorsun,
Demek ki, oralarda sen mutlusun.
Mutsuz olsaydın ben hissederdim.
Seni, hak etmediğin kadar sevdim.
Beni ağlatan sensin, güldüren sen.
Sükutum, umurunda mı dinlesen?
Kurbanı kesmeden, boynu okşanır,
Bari sözümü kesmeden, okşasaydın.
2013
Soğuk, “kar” havası değil üşüten
Yalnızlığıma yağan, “ar” yarasıdır.,
Ne gözümü alabildim ben senden,
Ne sevmeyi göze alabildin benden
Şimdi aramızda uzak mesafeler
Ve unutamadığımız değerler var.
Senin altın kafesteki özgürlüğün,
Kafeste ki zincirin, uzunluğu kadar
Yorgun yüreğimde gülü özlemim,
Aklımda, yaşadığım vazgeçilmezler
O vazgeçilmezliğin, düşlerime düşen
Düştükçe düşer, kirli düşüncelerim
2013
Yarın bu sokakta, aynı insanlar olmayacak.
Daha tohum atılmamış, bir nesil dolduracak.
Onlarda boşaltacak sokağı, bir sonraki günde
Ebedi uykuya dalanlar gibi, bir başka döngüde
Bir varmış, bir yokmuş, kıyamete uzar masal.
Hem devri âlemdir, hem ilahi kanun bu yasal
2011
Kayıt Tarihi : 22.2.2013 10:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nefsime yapılan vaz-u nasihattır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!