Asalet_i Eritir gurbet Şiiri - Tahsin Emek

ASALET İ ERİTİR GURBET

Gurbeteller kaybetirir asalet
Gözden ırak olan! Olur gönülden
Tanınmıyor ne baba nede evlat
Korku ile herkes bakar yeniden

Değişiyor huylar asalet kalmaz
Gurbeteller zalim vefakar olmaz
Hiçkimseler kimseleri anlamaz
Tanınamaz kimseler gözlerinden

Güven diye birşey kalmaz Garipte
Neler çekmiş o Sılaya varıpta
Darbe yemiş korku ile bakıpta
En yakını olsa da, sevdiğinden

Hayat ona acı bir hayal kalır
Yaşamayı korkar öyle hal alır
Zaman ile korkuları çoğalır
O unutur Asalet bildiğinden

Göz görmese unutulursun dostum
Asalet mi o da artık kayıpta
Kim uğraşır günah vede ayıpta
O dediğin anı kalır eskiden

Şimdi zaman sanal olmuş san sende
Vaadler çok neler vardır ki elde
Giden gelmez giden o büyük selde
Samimiyet hatıradır maziden