ASALET İ ERİTİR GURBET
Gurbeteller kaybetirir asalet
Gözden ırak olan! Olur gönülden
Tanınmıyor ne baba nede evlat
Korku ile herkes bakar yeniden
Değişiyor huylar asalet kalmaz
Gurbeteller zalim vefakar olmaz
Hiçkimseler kimseleri anlamaz
Tanınamaz kimseler gözlerinden
Güven diye birşey kalmaz Garipte
Neler çekmiş o Sılaya varıpta
Darbe yemiş korku ile bakıpta
En yakını olsa da, sevdiğinden
Hayat ona acı bir hayal kalır
Yaşamayı korkar öyle hal alır
Zaman ile korkuları çoğalır
O unutur Asalet bildiğinden
Göz görmese unutulursun dostum
Asalet mi o da artık kayıpta
Kim uğraşır günah vede ayıpta
O dediğin anı kalır eskiden
Şimdi zaman sanal olmuş san sende
Vaadler çok neler vardır ki elde
Giden gelmez giden o büyük selde
Samimiyet hatıradır maziden
Kayıt Tarihi : 15.8.2010 12:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...
Saygılar
Yürek sesiniz daim olsun...Saygılar.
TÜM YORUMLAR (8)