Asalet bende Şiiri - Sezai Efiloğlu

Zalime asilik vardır ruhumda,
Zalimin zulmüne, nasıl susarım.
Yağlı sicim bile geçse boynuma,
Haksızlığa nasıl,nasıl susarım.

Ezilen de insan ey ezen insan!
Sen ezmez isen,olur mu isyan.
Aç-susuz yüreğin feryadın duysan,
Sen,insanlığından utanırmısın.

Dünya senin olsa,yine de gözün
Mazlumun tasında tarağındadır.
Onurlu-şerefli yaşayanların
Bereket ve hikmet,çanağındadır.

İşte! insanım asalet bende,
İnsana zulüm eziyet sende.
Akıllar almaz rezalet sende,
İnsanım insan! meziyet bende.

2004