Asalet Şiiri - Ali Rıza Say

Akşam vakti, gece, karanlık ve siyah...
Asaletin tavan yaptığı an ve ben;
Düşüncelerim beynime çarpıp duruyor sürekli,
Bir ruh karmaşası yaşanıyor içimde, hissediyorum.

Gündüzün parlaklığından gözümü açamıyorum,
Gecenin matlığından gözümü alamıyorum..
Neredeyim ben?
Hayatın o keskin pençelerinde miyim?
Ben kimim, kimim ki bunları düşünüyorum?

Aklımın üstünde sanki yüzüyorum,
Aklım beni alıp götürüyor, gece karanlığında..
Işıksızlığın diyarında geziyorum, düşüncelerimle.

Soruyorum; ben kimim? Ben kimim ki düşünüyorum?
Düşünüyorum, yok olmak için düşünüyorum.
Gündüzün aydınlığında var olmaktan korkuyorum..

2011 - İstanbul /