Asalet Şiiri - Erbil Tanis

Erbil Tanis
90

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Asalet

Asalet
Asalet mi istiyorsun sen benden
Bilmem nerden geldim
kimdendir benim ailem
baglanamam asagilanmam
artik doydum bu duygulara
asil olan gercek gerisi fukara
ben beni bildim bileli
yanlizim icimde yanliz duygular
uykular arasinda sayiklamar
sanki dunden kalan miras bana
hatirlamiyorum anlam yok
sessiz vuran notalarda
daha orda ilk batimda
kimsesiz cocuklar parkinda
asil olan gercekte o zaten
ben daha orada dunyayi
ilk tanimaya basladigimda
iste orada buldum bir kis gunu
kendimi isinirken soba basinda
gozlerimde gozlerin sicacik vuruyodu
saclarinin dalgalari boynuna
alev gibi degiyordu
kimsesizlik
farkinda degildik
oyundu sanki cocukluk yillarimiz
her hafta tekrar tekrar atilan
rutun dayaklarimiz iste boyle buyudu
icimizde cocukluk yillarimiz
uzak bilmez kimse tanimaz
oturma karsimda der gibi
cek git kov beni alma dunyana
cunki bu dunya zaten yasakli bana
hatiralar varya cocukluk yillarinda
kimsesizlik duvar olmus
aglar goz kapaklarimda
asagi dokulen aci icindeki yillar
yasim on on iki hedefte ben varim
tam isabet o gece muhtahtem
saldirir ustume salyalarini akitarak
bilir kimsesizim bakmaz figana
aglamama bagirmama yokmu
yokmu bir sahip cikan
yardim edin tecavuz var
anlatamam bu ne yere nede goge sigar
vicdan var vijdansizlar iste o gece firar oldu
bursada bana yillar aglattilar
copladilar sopaladilar uzerimde
odunlari kirdilar sonra alistirdilar
herseye bana sanki sahip ciktilar
bir yere birakmadilar elime bir poset balli
aksama kadar calistirdilar
hem vicdansiz hemde allahsizlar
kopru altindaydi gencligim
yoktu diger cocuklar gibi
haytaliklar onlar okulda
ben sahilde izmarit toplar
gece kara zindan soguk sinemalar
filmlerde sakli benim cocuklugum
soguk kis geceleri
alirdi gostermeden beni iceri
once elime bir cay verir
sonra oturdugu yerden battaniyeyi getirir
yat oglum derdi usumussun belli
iste orda isikci agbinin teki
oda kimsesizdi oda benim gibi belli
ne arayan nede bir soran var bu dunyada
gerci yasayanlar anladilarmiki
ben anlayayim buyudum ben sonunda
daha yeni gelirken yirmi yaslarima
elime verdiler inceden bir cigara
birde falcata
kes dediler adami sovdu sana
hiddet siddetlenmis solugumda
bir balli zehir zikkim olmus sigara
yikti beni
atti zindanlara iste oradayim
dort duvar birde ozlem
seslenirim buradan kimsesiz cocuklara
sakin koparmayin denemeyin saklamayin
kendinize bu hayati yasaklamayin
kolay degil ama zorda degil onu basarmak
alismak kimsesiz bu hayata sonra
cikardilar beni o delikten
hatta hayta serserilikten
eger hala asalet istiyorsan sen benden
sicilim bozuk
kimsesizler yurdunda
kaldi cocuklugum
sordun soyledim

Erbil Tanis
Kayıt Tarihi : 28.8.2009 08:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


kimsesiz bir cocuktu arkadasim

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Erbil Tanis