Asalak Şiiri - Pinar Kesenel

İki tür insan var hayatta kanımca,
İnsanlar ve asalaklar,
İnsanın gerekliliği kişilik ve bedenken,
Asalaklarin kişiliğe değil,
Yasamak icin baska bedene ihtiyacı vardir.

İnsan erdemli olarak yaşamak için onca uğraşırken,
Asalaklar somurecegi bedeni arar,
İnsanın beyne ihtiyacı varken,
Asalak beyni olan insanı bulur başlar,
Insanin tüm emegini, çabasını yemeye.

Zekaya ihtiyacı yoktur onun,
Doğasında çalışmadan kazanmak vardır,
Emeksiz, zorlanmadan yaşayip gitmek.
İşine gelirse melek işine gelmezse şeytan olur
Yine de yasar asalak insanı bitirene kadar.

Eskiden yadsinirken asalaklar,
Günümüzde baştaci olur
Zira çağımız kaldıramaz insanı.
Bu kadar hızla değişirken dünya
Ne değer kalır ne de insan.

Haketmedigi hayatları sürenler o kadar çoktur ki
İnsanlar yok olur yavas yavaş dünyadan
Ama tüm insanlar gittiğinde asalaklarda ölürler,
Tabii beyin olmayınca bunu da bilemezler...