Aşağıdakiler Şiiri - Mine Özdemirtaş

AŞAĞIDAKİLER
Ben de bilmiyorum artık
Omuzlarımdaki yükün adını
Umarsızlık mı, Öfke mi, isyan mı
Boş vermek istiyorum ama,
Yanlışlıklar komedyasına gülümseyecek hal mi kaldı.
Birinin, taptaze umutlarla
Ve, bol bulamaç yağlı alkışlarla getirdiğini
Yaldızlı kılıflarla götürüyor, bir diğeri.
Umutlarımın kafatasına, yıllar sonra yine
Demir bir maske geçirdiler.
Elleri kırılasıca kara şövalyeler

Aşağıdakiler,
Yeniden, bir daha yukarı geldiler.
Artık kıymeti harbiyesi kalmadı olgunluğun.
Al dikenli son goncadayım.
Ve
Bu benim en sarı solgunluğum.