Asâfîre Mektup Şiiri - Hilal Sönmez

Sînemde kanatlanmış bir sürü mektup var zâhir
Her dem kuytu her dem zifir yalnız sensin asâfîr

Çerâğân sökmemiş ıssızca sen nûra düşmüşsün
Sesin duyurmadan kim bilir kaç nâra düşmüşsün
Yedi kat semâ uyurken görülmüş tek düşmüşsün
Yedisi birden dostunmuş sen ağyâra düşmüşsün
Çerâğân sökmemiş ıssızca sen nûra düşmüşsün

Kirpiğin kırpmışsın gök kubbe selâma durmuştur
Nazar sana diz çökmüş sultan kıyâma durmuştur
Cümle ahraz senden sonra dil kelâma durmuştur
Aya dönmüşsün evvel gören göz âmâ durmuştur
Kirpiğin kırpmışsın gök kubbe selâma durmuştur

Hangi güneş demlemiştir şemde kömür gözlerin
Kırk sene kırk gün çalar ömürden ömür gözlerin
Kurşun değse incitmez baksan öldürür gözlerin
Bir baksan kadem basar sırrıma mühür gözlerin
Hangi güneş demlemiştir şemde kömür gözlerin

Varsın yıkılsın tahtım mâdemki gevher senmişsin
Zümrüt yakut kastım değil nûr-u enver senmişsin
Herkesin gözünde akşam bende seher senmişsin
Yanar tütersin burcumda şûlem meğer senmişsin
Varsın yıkılsın tahtım mademki gevher senmişsin

Serçem uçmaz bağında buzdan dağlar aşar sana
Bir kez yüzün görmek için bin cennet harcar sana
Nağmen okunsun havsalam aldırmaz kanar sana
Cezbende dolanmış kemendi gönlüm bağlar sana
Serçem uçmaz bağında buzdan dağlar aşar sana

Ne menem düğümlenmiş ukdem izâha sığmazsın
Minnet borcu bilmez umduğum felâha sığmazsın
Her mevsim ıraksın ölsen tek berzâha sığmazsın
Yurdun olsun himmet beyhûde ervâha sığmazsın
Ne menem düğümlenmiş ukdem izâha sığmazsın

Sende cemre bulmuş yaz ben ayazında kalmışım
Gördüğüm gün sayhamın tam avazında kalmışım
Bir sermest vecd gelmiş bendi arasında kalmışım
Bir mevhum nâmende dünyam arafında kalmışım
Sende cemre bulmuş yaz ben ayazında kalmışım