Asafhalet Şiiri - Yasin Demirci

Turgut bana yeni yontuk eller verince
Vietnamsı bir kan doldu avuçlarıma
Haysiyetim körpe doğdu zannım ölünce
Pek deneysel hayatlara yaradı zaman

Söyle, ilham akla nasıl yem edildiyse
Erkeğin durup kızların öptüğü yerden
Söyle, kırık camlara aşina elimi
Ağzıyla çocuk öldürebilenleri söyle

Tüm kozunu yıktı gecenin ışıklarım
Aklım acıktıkça acım tazeleniyor
Sevdiğim tayları salıyorum üstüne
Ama bu kabzanı söze doğrultamıyor
Kırdığın yazımı onarıyorken o kış
Düzeltilen ellerime değiyor güneş