Ömrümce kaçtım durdum aşktan
Bilmezdim, dönüp başlarım baştan
Kalbim farksız sanırdım buzdan
Oysa, hüznün yetti eritmeye
Gördüğümde hayata küsmüştün
Sanırsın ki, "ol" deyince olacak
Bir aşk bitecek ya da başlayacak
Oysa kendi kalbine geçmez sözün
Dönüp gitsen, ruhun kan ağlayacak
"Kader, kısmet" der eskiler bu işe
Hep aklımda, fikrimdesin, kalbimde, gönlümde
Aynada yüzümdesin, rüyamda, hayalimde
Şiirde, dizemdesin, dinlediğim bestede
Her an gülüşümdesin, aldığım her nefeste
Parklarda, sahilde sen, trende, otobüste
Ey gönül bahçemin nazenin kelebeği
Bugün yine sırılsıklam özledim seni
Güneşin ilk ışıkları ile erkenden
Kalbime uçarsın diye gözledim seni
Ey yaralı kalbimin sevgili tabibi
Benimleyken hasretini özlerim
Uzaktayken, can veren nefesini
Kırptığında, gözlerini özlerim
Sustuğunda, huzur veren sesini
Yüzünü özlerim, yönünü dönsen
Gecem günlük güneşlik
Çünkü ışığım sensin
Sen ruhuma aydınlık
İçimdeki alevsin
Sen cennetten güzellik
Bugün yine sana uyandım bir tanem
Her saniyem, her anım, nefes nefes sen
Sensizliğe uyanmak mı? Yok, istemem
Dursun dünya, kopsun kıyamet, ölem ben
Senden önce geçmiştim ben yaşamaktan
Sevgili beyaz sayfam, sevdam
Boynunu büküp durma cana
Seni öksüz bıraktığıma
Kalbim zaten kırılmış bana
Sevgili beyaz sayfam, sevdam
Hüznümü dağıtan ruh eşim
Gülücükler saçan güneşim
Doğmuş, sana gönül vermişim
Meğer ezelden severmişim
Kah bulut olup, yaşlar döktüm
Üzülme, dünyaya yenilmedik
Galiba olmayacak duaymış
Bir gaflete düştük, amin dedik
Sevgim baki ruhum gül kokarmış
Dünyaya değil, aşka yenildik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!