Asacaktım Gözlerimden Seni

Ölüm emri verilmişti
Asacaktım gözlerimden seni .
Yüreğime kurduğum idam sehpasında .
Son darbeyi ben vuracaktım.
Yağlı urgandı sözlerin.
Kesecektim en acı cümle ile o yağlı urganı.
Sonra kurtulacak mısın sanıyorsun benden?
Boynunda ömürlük ahtan bir kolye,
Yüreğinde Haktan bir mühür basılıyken,
Kurtulacağını mı zannediyorsun?
Mil çeksen gözlerime ,
Hiç duymasa kulaklarım ,
Dağ basılsa yüreğime ,
Senden vazgeçmeyeceğim.
Dağlar birbirinden ayrılsa
Deniz ortasında yarılsa
Yıldızlar yeyüzüne dökülse
Senden vazgeçmeyeceğim.
Ölmekle bitmiyor sevda.
Bitseydi asırlardır Mecnun ile Leyla
Sönmez bir ateş gibi yanarmıydı yüreklerde.
Hiç gidilmeyen bir sıla olsan
Adı anılmayan bir vatan olsan
Çok uzak bir menzil olsan
Senden vazgeçmiyeceğim.
Ben seni vazgeçmeyi bilmeden önce sevmiştim.
O yüzden senden vaçmiyeceğim.
Gitmenin bendeki hükmü yok
Hangi kutsal kitapta ?
Hangi Kara kaplı defterde yazılı ?
Gidenlerin affı.
Kalanların hakkı ,
Bulup çıkarmalı ,
Yürek mahkemesi yargılamalı adilce.
Benim idamım basit geldiyse bu suça ?
Versinler cezasını , kessinler hükmünü
İçimdeki yangın yerinin..
Sokaklara taşmış isyanımın sesi.
Bekliyor en ağır cezayı.
Yine de senden vazgeçmeyeceğim...
Ben gözlerimden astım seni.
Yüreğime kurduğum idam sehbasında
Var mı ötesi?
Hangı ölüm daha ağır gelir
Ayrılık ülkesinde...?
Saime Fındıkçı