Asabiyet şiiri Şiiri - Volkan İncel

Kimseye verilecek hesabım yok
Hesap sorulacak bir olay da yok
Hesap soracak bir adam da yok
Ne yani niye doğdun deseler
Konuşmam mı gerek
Konuşma deseler
Susmam mı gerek
Bu dünyada yaşarken
Birilerine hesap vermek mi gerek

İlla ki biri huzurumu kaçıracak
Sonunda bardağı taşıracak

Aç kalınca birine söylemek mi lazım
Aç isem kader,bu benim yazım
Laf yok; birazcık ekmek lazım
Git çalış diyecekler,sonra ekmek verecekler
Yok anam; kim veriyor sana bu yetkiyi
Benden önce doğduysan başın göğe erdi mi
Merak ettim acaba bulutlara değdi mi
Benim kadar aklın yoksa yaşamaya hakkın yok
Diyorlar
Senin kadar aklım var da boş konuşmaya vaktim yok
Sen benim kadar düşünsen,üç gün geçmez yersin bok
Sen neyi düşünürsün
Para nasıl yapılır
Beş para etmez zengine,nerede nasıl tapılır
Ben neyi düşünürüm
Hayat nelerden ibaret
Doğruyu bilmek zannımca en büyük ibadet
Sen ancak ölürken dersin kelime-i şehadet
Ben ölüm aptallık derim
Çok, çok büyük rehavet
Asıl olan yaşam derim,ölüm elbet gelecek
Mümkünü burada bulmaktır,mutluluk ve saadet
Herkese ölüm müstahak
Elbet ecel gelecek