Eyler insanı ilim ile sanat,
Gözlerden uzak kuytularda takar iki kanat.
Onun için verdiği her çabada olsa da kişi bitap,
Ne durdurur ne yürütür elindeki kitap.
Ulaşılmaz olsa da hayallerindeki kainat,
Nefis bu, anlamaz, ne kader ne de hayat…
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Yüreğinize sağlık şiirinizi beğeniyle okudum dilerim gönül sesiniz hiç susmasın yolunuz daima aydınlık umutlarla dolu olsun kaleminiz hiç durmasın nehir olup çağlasın ilhamınız bol yarınlarınız mutluluklar içinde olsun saygı ve sevgilerimle.
Teşekkürler Bilal Bey...
Gönülden vermeden kendini, ilim ilim mi olur?
Ömre bakmadan gözler, sanat sanat mı olur?
Laleler diktiniz bahçesine, sandınız saray mı olur?
Güzele güzel demeden, sanmayın adil olunur.
Eski gün döner yeni güne,
Sıska nezaket, ezilir erdem elinde..
İlk misal sen değilsin tarih ilminde,
Nicelerini öğrettin, bilirsin, tarih dersinde.
Dilinden dökülür AŞ, yüreğinde kalmamış AŞK,
Elbet doğar gün, aklın bilimin ışığında adaletle.
Harikulade dolu dolu severek ve özüm seyerek okudum
tam puan saygı ve muhabbetle
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta