Bir lokma aş gibidir yollar
Tek başına doyurur insanı
Sarar, sarmalar
Yalnızlığın üşüttüğü yüreğe
Anne kucağı gibidir
Anlaşılması güç duyguların kendince avuç içine dökülmesi gibidir
Tatlı bir serinlik verir
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum