As Beni Çocuk Şiiri - Muhyettin Gezgin

gözlerin ah! gözlerin çocuk,
gözlerin; en yüce yargı makamıdır,
beni ağıtlardan sorumlu tutan.
evet çocuk evet, itiraf ediyorum;
ben ağlattım anneleri Roboski'de
as beni çocuk as,
vicdanımın dar ağacına.
sustum çocuk sustum;
sınır boylarındaki tayyare seslerine.
sınırın sıfır noktasında ölüme susmak;
vicdanların sıfır noktasıdır.
şimdi sen, yukarıdan gülerken;
katıla katıla halimize,
biz mahcup, biz mahkumuz;
vicdanımızın kırık kalemine.
gül çocuk, gül.
gül...
halimize,
mecalsizliğimize,
gül.