Ekranlara hapsoluyor en üstün canlı.
Tüketiyor kayıp zaman cezasını.
Doyumsuzca yiyiyor fırsatını bulduğu şeyleri.
Nefsi sınır tanımaz aşkı görse olacak müdafi.
İstediği işi yapmıyor zorunda bırakılıyor paraya.
Hayali olmuş bir ev bir araba.
Üst geçitler olmuş yere serilmiş bir mağaza.
Mülk neden bu kadar anlamlı bugün dün ya da yarında.
Alışıyor düzene vazgeçiyor hayalleri.
Oysa bu muydu küçükken hayal ettiği.
O küçük çocuk sorgulatsın sana samimiyeti.
Kendin olmaktan vazgeçme görünenler yenilgi.
Kayıt Tarihi : 10.12.2024 08:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!