Saçlarının karasında tutunmak vardı hayata
Gözlerinin maviliğinde açılmak uçsuz bucaksız denizlere
Tüm emsalsiz acılara ve dertlere
Ellerin adına katlanmak
Kısacık bir bahtiyarlık uğruna...
Dünyanın bütün hüzünlü dikenlerine inat
Mesût olmak, gül yanaklarında...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta