Arzulu Jilet Şiiri - Yıldız Münüklü

Tuttun bölmeye çalıştın benliğimi
Oysa paramparçaydı zaten
her parçası ayrı yerde kalan
Anahtarsız, sahipsiz evler gibi
Ve hep gibi gibiydi paylaştığımız
Bütün damarlarımın şehvetle istediği
Görülmemiş bir ölüm olacaktı
Böylesi dekorların Pakize Kırmızısında

Yanıp durdu geceler boyunca pelteleşmiş beynim
Bir tavana savrulan parçası,
libidosu yüksek kırmızı ampullerin
Mecburdum
Sen mahkum ettin beni buna
Pakize Kırmızısı Pakize Kırmızısı
Durma aramda ulaşamadığımla
Gitgide sana benzedi tinsiz ten macerası
Durdukça şarap durdukça kan
Sabahlara dek baş dönmesinde

Değil mi ki yanıp tutuştun
Bir yangının içinden üşüyerek
Dişlerinin arasından haykıran Arzulu Jilet
Bir kumar masasında yitik kekremsi
Ağzımda kıvrılır şimdi
Bilirim bilirim de öyle öderim
Pakize'nin bedelini