Şehvetler denizinin ortasında meçhule giden bir gemi
Köhnedir tayfanın içi... Birikmiştir hevesleri
Sanarsın canlılar... Yalnızca biraz et, biraz da deri
Heyhat! Kimin umrunda? Sabah akşam çalgı çengi...
Ruhunun küf kokusunu bastırmaya çalışırken onların bedeni emelleri
Hakikate ulaşmaya çalışan bir avuç insanın hayalleri
Yalpalar gemiyi... uçsuz bucaksız sarp kayalıklar misali
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta