Arzular Şiiri - Tuncel Karaagaç

Arzular
Yaşadıkların,
Arzuladıkların.
Uçurumun iki ayrı ucu.
Belli olan bilinen yaşanan,
Bilinmeyen arzular.
Arzularki sınırsız,sınırlı yaşananlar.
Sınırlayan kültür yada ahlak,
sınırlayan dinler belkide.
Arzular yaşanmasa da
Çok arzulanan arzular,
Aşklar örneğin,
Aşklar şu kısa ömürde.
Bolca olsun arzulanan,
Ama tek olsun der
Yaşanan, yaşayan yada ne bileyim
Sınırlayanlar.
Sınırsız aslında arzular,
İnat eder sınırlananlara ve sınırlayanlara.
Pişman olanlardır aslında sınırlayanlar,
Sınırsız arzulara arzulanlar...
Umutları kırılndır aslında arzusuzlar,
Oysa ne basit,
Arzular insan içindir.

İnsan mı kim?
Elbette sen,
Elbette ben,
Elbette benden sonrakiler
Benden sonraki sonrakiler.
Sonrakilerden sonra gelen sonrakiler.
Ve diğer sonrakiler.
Biliyorum az olsada arzularını gerçekleştirenler,
Mutlular az da olsa
Pişmanlar.....
Ama mutlular biliyorum.
arzular tükenmez,
Bana göre mutlular.
Arzular,arzulanlar,arzulayanlar
Biziz aslında ya aramak niye,
Aramak boşa
Arzular aslında az olsada gerçekte

Arzulayan ve arzulananlar aslında
Az olsada yaşayacaklar bu dünyada ve yaşatacaklar Arzularını...