Arzuhâlim Budur İlâhi Senden

Arzuhalim budur ilâhi Senden,
Zamanım geldiyse çağır geleyim 
Şu âlemi fenâ usandı benden
Tagut yüzün dilim, dilim, dileyim.

Niyet ettim, Masiyeti görmeden,
HAKK yolunda seyredeyim, durmadan
Ağaç olsun, gönül olsun, kırmadan
Arasatta; huzuruna geleyim

Böyle ikiyüzlü dünya çarkına
Ayak takılınca, vardım farkına
Attı beni; tagutların sirkine
İstemedi, bir kez olsun güleyim

“Senin hayır sandığında şer vardır
Şer zannettiğin se külli hayırdır”
Havf ve recâ, ılmi ledünni sırdır
Rabbim! Bildir’mezsen, nasıl bileyim!

Yapıştım: sarsmayan hablullahına
Nazarım: seherle tan, sabahına
İblisler ne derse der külâhıma!
Duyamam ki, hakikâte köleyim

Tövbe kapısından içeri girdim
Akıla muhâl çok hakikât gördüm
Eski Mehemmedi bükerek dürdüm
Masiyeti, künyesinden sileyim

Öz canım cefayı rahmet biliyor
Evlâd-ı bıçağı, çekip gelir
Sinkef eder iken keserim diyor
Kal diyorsan seve, seve kalayım

Okutmadın Rabbım! bana kilise
Hasretim Habîbe güllerindense
Ölüm benim için hayırlı ise
İSLÂMİ’ye: izin ver de öleyim