Arzuhalim Şiiri - Osman Akbaba

Anlatmaktan çok dinlemek istererdim hep
Böylece varırdım ben , birşeylerin farkına
Bilmem ulaşırmıyım, dinlerken tahtına
Konuşmak değil, susmak isterdim hep.

Kuru bedenler gül suyuyla yıkanmış,
Yeryüzü rengarenk çiçeklerle kaplanmış,
Gül sanki senin yüzünde açmış;
Çiçek toplamak değil, koklamak isterdim hep.

Düşünürüm, ben her zaman düşünürdüm
Başka bir evrende başka dünyaları düşünürdüm
Ne kadar büyük düşünsem o kadar küçülürdüm
Düşlemek değil, yaşamak isterdim hep.

Aşklar bilirim ben , sevdalar bilirim
Bir o kadar da Âşıkları bilirim
Hatta bu yolda karşına çıkabilirim
Aşık olmak değil, olunmak isterdim hep.

Seni anlatabilsem sana , seni;
yokluğun acı yada bir işkence gibi ;
varlığınsa ab-ı hayat gibi neşeli:

Şimdi çıkıp gelsem kapansam tahtına,
Ardına dönüp bakar mıydın, şahsıma?
Felek vurmuş birde sen vur bahtıma,
Artık susmak değil, haykırmak istiyorum .