Arzuhalci Şiiri - İbrahim Halil Demir

Sevmişim öyle birisini ki, zalimden de beter,
Durmadan, vuruyor yaralı gönlüme neşter.
Çok rencide etti beni, dayanamıyorum artık yeter,
Ama insanoğlu beşerdir bazen nefsine uyup şaşar.

İyileşmeyen yarama döktü tuz biber,
Dayanır mı bu yaptıklarına, ne yürek ne de ciğer,
Bu yolda, çok babayiğitler oldular heder,
İtiraf ediyorum, çekilmez böyle bir kader.

Zorla değil ki seven insan zaten sever,
Bu ne kötü talih bende ki, bu ne kader,
Bırakmaz aksilikler yakamı,hep beni seçer,
O yarin konuşmaları ise beni zehirler.

Arzuhalci oturmuş, şikayetlerimi yazar,
Mezarcı, çınar ağacının altına mezarım kazar.
Genç yaşımda, bana bu yaptıkların kime yarar,
Anlamadım.Bu nasıl yardır, hep beni başından savar.

Yar dediğin, ayna elinde saçını taramalı,
Yar dediğin, sevdiğinin kanayan yarasını sarmalı,
Yar dediğin, aşk yolunda maşukuna zarar vermemeli,
Mutlu yarınlar için daim güzel kararlar almalı.
10/12/2003