Arzuhal Şiiri - Adem Vural

Sözüm vardır sayım Şehrül-emin
Resimler, fotoğraflar hep poz oldu.
Damar damardır koca ruy-i zemin
Toprağımız taş, taşlar moloz oldu.

Sırma saç geçmiyor şimşir taraktan
Savruluyor tozlar, kızıl topraktan
Çoğaldı börböcek, cümle mikroptan
Mahallemizin iti kuduz oldu.

Hotontonlar otobanda giderken
Yaya kaldık milenyuma girerken
Bak geçti yıllar bugün-yarın derken
Unutma verdiğin söz otuz oldu.

Yandık başkan, sıcaklar cayır cayır
Bizi de gör n’olur, hem sevap, hem hayır
Her taraf asfalt, dere, tepe, bayır
Bizim sokak şose, hep toz oldu.

Adem’im Gökçe Sokak dilde kaldı
Umutla Başkan'ın kapısın çaldı
Sözleri şeker şerbet, tatlı baldı
Yaramıza merhrem değil, tuz oldu.