Arzuhal Şiiri - Karahan Sertan

Ben senin adını duvarlara yazmadım
Adını benden başkası bilir diye korktum
Sırf bu yüzden banklara baş harfini bile kazımadım
Sen bilmezdin
Benim ruhuma ateş düşmüştü seni gördüğüm ilk gece
Ve geceme yıldız
Saçlarıma ak yağmıştı sensiz lahzalarda
Yaz nedir hiç bilmemiştim
Baharı sende keşfetmiştim içimi boğan hazanda
İlk kez mineleri görüp sevmiştim
O mavi çiçeklerin beyaz bir elbiseyle
Sana nasıl yakışacağı hayaline dalarak
Keşke demiştim belki ömrümde ilk kez
Keşke o sen olsaydın
İlkim, ikindi yağmurum, gökkuşağım
Yani o hiç olmasaydı da ilk sana yansaydım
Sende kaçar mıydın acaba ruh-u revanım
Sende beni öksüz çocuk gibi bırakıp gider miydin
Olanca heybetim ve erkekliğim ile
Dizlerine kapanıp ağlasaydım
Onurum, gözyaşım, insancıl yanlarım
Ellerine damlarken, saçlarımı okşayıp
‘Senin her şeyin ben olmalıyım’ mı derdin
Yoksa beni insanlığımdan en yoksun halimle
Baş başa bırakıp kuru kuruya bir
‘Üzgünüm’ ile mi yetinirdin
Ben hep seninle olmak istiyorum, seninle yaşlanmak
Ve seninle ölmek
Yorgunum...Üşüyorum...Ve sana aşığım