Arzuhal Şiiri - Ahmet Baki

ARZUHAL

Askerliğimi bitirip köye gelince babam dediki; oğlum seni ayıracağım(çünkü o zaman babamlarla beraber oturuyordum) acı horanta olmadan datlı komşu olalım dedi. İki tteneke un, bir teneke bulgur verdiler,bir parçada tarla verdiler. Ama tarlayı sürecek peşin param yoktu.Deim şu İsa emime(İsa Çetin) bir destan söyliyeyimde belki şu tarlamı sürer diye şunu söyledim.

Müşkül halım arzeylemek isterim
El aman yanına car deyi geldim
Allah hak Muhammet Resul aşkına
N'olur şu işimi gör deyi geldim

Sana malum kötü benim kaderim
Sonum nasıl olur, acep nederim
Bir parça tarla verdi pederim
Guvatım yok bunu sür deyi geldim

Derdim arttı yaralarım sızılar
Kara-imiş anlımdaki yazılar
Sersefil geziyor görpe kuzular
N'olur alkışını al deyi geldim

El içinde melül mahzun gezerim
Boynu bükük bi öksüze benzerim
Olmazsa bir destan daha yazarım
İster bir kaç sille vur deyi geldim

Bozuk işim düzenini bulmadı
Kadir mevlam hiç yüzüme gülmedi
Bu dünya kimseye baki kalmadı
Düşün şöyle biraz dur deyi geldim

Sefil AHMET burdan mahçup kalkmasın
Yavrularım el eline bakmasın
Mevlam seni ataşlara yakmasın
Cennet'te yerini bul deyi geldim