Öyle bir mevsim yaşıyor ki kalbim
Sonbahar desem değil, kış desem hiç değil
Ağaçlar başka biçim çiçekler başka biçim
İlkbahar desem değil, yaz desem hiç değil
Gözlerim depderin hayallere daldı
Ah seni nasıl sevdim
Kör olsaydı gözlerim
Seni hiç görmeseydim
Taş olsaydı yüreğim
Seni hiç sevmeseydim
Lal olsaydı dillerim
Uzak mazilerin birindesin artık
Ne baktıkça içinde eridiğim gözler
Ne yüzümde dalgalanan tebessümler
Ne de içimde beslediğim ümitler
Bir daha gelmemek üzre
Karanlığa göçtü artık
Pencereme vuran yağmur damlası
Ah kimbilir hangi gözün yaşısın
Görünüşün bana pek hazin geldi
Sen hangi acının yansımasısın
Yüreğimi burktu boyun büküşün
Dağ gibi aşklar da bitermiş birgün
Ölesiye yanılan ateş de sönermiş
Artık yaş dökmekten bezermiş gözler
Yürek de bir anda siliverirmiş
Bir dağ da benim kalbimde vardı
Tırnaklarımı saplamayı öğrendim ben hayata
Düşsem de kalksam da yolumda ilerlerim
Eksilme olmaz hiç mücadeleci ruhumda
Tuttuğumu koparacak kadar güçlü bileğim
Ne güneşte yanarım ne soğukta donarım
Kütahya'nın dört bir yanı dağlarla kaplı
Şu göğsümün sol tarafı hançerle saplı
Bir sevda ki yüz ölçümü milyarla çaplı
Şu göğsümün sol tarafı hançerle saplı
Kütahya'nın bulutları gezer semada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!